Η ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΡΑΥΜΑ
Κάποιες φορές η αναβλητικότητα δεν είναι απλά θέμα καλύτερης διαχείρησης χρόνου ή να βρεις κάποιον για να σε ενθαρρύνει ώστε να φέρεις εις πέρας μια υποχρέωση ή ένα project.
Μπορεί να γνωρίζεις ήδη τις στρατηγικές για να υπερνικήσεις την αναβλητικότητα, αλλά έχεις την αίσθηση ότι η δική σου πάει πιο βαθιά από αυτές.
Συχνά έρχονται στη θεραπεία άνθρωποι που θεωρούν τους εαυτούς τους αναβλητικούς, αλλά που συγκριτικά με άλλους είναι παραγωγικοί και ενίοτε πρόκειται για άτομα υψηλών επιδόσεων.
Μερικές φορές, τα άτομα αυτά, ανεξάρτητα από τα πόσα έχουν καταφέρει, θα ασκούν πάντα μια αυστηρή αυτοκριτική ότι "δεν έχουν κάνει αρκετά".
Αυτό το αίσθημα της "μη επάρκειας" είναι πολύ πιθανό να σχετίζεται με την παιδική μας ηλικία.
Κάποιοι μπορεί να μη χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους υποχρεωτικά "αναβλητικό", αλλά να έχουν συγκεκριμένα καθήκοντα ή επιτεύγματα, τα οποία αναβάλλουν συστηματικά, για τα οποία συνήθως επιπλήττουν και ντροπιάζουν τον εαυτό τους.
Στην πραγματικότητα, ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας και τον τρόπο που αντιδρούμε, με περιέργεια και συμπόνια.
Όταν αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με κάτι συγκεκριμένο, αλλά μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε αμέτρητες άλλες καθημερινές εργασίες, συνήθως υπάρχει ένας υποκείμενος λόγος ή μια πρόκληση (trigger).
Μπορεί η εν λόγω εργασία να προκαλεί φόβο απόρριψης ή τιμωρίας. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να μας δημιουργεί ανασφάλεια ότι η ολοκληρωσή της θα κάνει τους άλλους να μας δουν διαφορετικά ή ότι θα δούμε εμείς τον εαυτό μας διαφορετικά, κάτι το οποίο μπορεί να προκαλλεί τεράστια πίεση.
Ακόμα κι αν αυτή η εκδοχή του εαυτού μας που θα σηματοδωτήσει η εποπεράτωση της εργασίας, είναι πιο αυθεντική και ολοκληρωμένη, μπορεί να νιώθουμε πιο ασφαλείς να παραμείνουμε όπως είμαστε.
Η αναβλητικότητα συχνά δημιουργεί αισθήματα ντροπής, τα οποία μπορεί να αναστέλλουν άλλα συναισθήματα που μπορεί να αποφεύγουμε όπως φόβος, λύπη, χαρά ή ενθουσιασμός.
Η ντροπή μας εμποδίζει να συνδεθούμε με τις προηγούμενες εμπειρίες μας και να αποκτήσουμε βαθύτερη κατανόηση και συμπόνια για την αναβλητικότητά μας. Αυτός ο φαύλος κύκλος των εσωτερικών μας διεργασιών μπορεί να είναι υπερβολικός για το νευρικό μας σύστημα, το οποίο μπαίνει σε κατάσταση παγώματος (freeze response) και καταλήγουμε να νιώθουμε μουδιασμένοι και αποσυνδεδεμένοι.
Η ντροπή μας έχει ανάγκη να ακουστεί και να υποστηριχθεί, αντ'αυτού την αποφεύγουμε και κρυβόμαστε.
Συνοπτικά, η αναβλητικότητα που σχετίζεται με τραύμα μπορεί να εμφανιστεί ως:
- αυτοκριτική για την καθυστέρηση και την αναβλητικότητά μας ακόμα κι αν κάνουμε πολλά άλλα πράγματα
- αποφυγή να κάνουμε πράγματα που μας φέρνουν στο προσκήνιο
- ανησυχία ότι τα επιτεύγματά μας θα μπορούσαν να προκαλέσουν τη ζήλια ή τη δυσαρέσκια και τον θυμό κάποιου
- ανάγκη να νιώθουμε πως ό,τι κάνουμε είναι τέλειο ώστε να αποφύγουμε την κριτική ή την απόρριψη
- δυσκολία να δώσουμε προτεραιότητα σε πράγματα που αφορούν τη δική μας ευχαρίστηση ή αυτοφροντίδα
- κατάσταση παγώματος καθώς η σκέψη ότι θα ασχοληθούμε με την εν λόγω εργασία μας παραλύει (freeze response).
