Περί χωρισμών και άνευ όρων αγάπης

Δυστυχώς οι περισσότεροι δε συνειδητοποιούμε ότι όταν δυσκολευόμαστε να αφήσουμε το σύντροφό μας ελεύθερο να φύγει (τόσο στην πραγματικότητα, όσο και σαν εσωτερική διαδικασία) και καταλήγουμε να γραπωνόμαστε από πάνω του, η αγάπη μας δεν είναι "άνευ όρων". Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο γιατί σκεφτόμαστε όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν προκειμένου η σχέση αυτή να λειτουργήσει, αντί απλά να δεχτούμε το γεγονός ότι δε λειτούργησε. 

Σκέψου το λίγο: Πόσο δέχεσαι στην πραγματικότητα κάποιον όταν σκέφτεσαι πόσο διαφορετικός θα μπορούσε να είναι ή τί θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά, ή να έλεγε διαφορετικό, προκειμένου να λειτουργήσει η σχέση αυτή;

Πολλοί σκέφτονται "Μα πίστεψα τόσο σε αυτόν, είχε τόσες πολλές δυνατότητες, αλλά ΑΥΤΟΣ δεν προσπάθησε να τις καλλιεργήσει". 

Και όντως μπορεί να είναι έτσι. Αλλά δεν το έκανε. Και άρα ΔΕΝ είναι το άτομο που ήλπιζες πως θα'ναι. Είσαι σε θέση να το δεχτείς αυτό ή εστιάζεις στο τί θα έπρεπε ή τί θα μπορούσε να κάνει;

Αν θέλεις να αγαπήσεις το άτομο αυτό με ειλικρίνεια ή "άνευ όρων", σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχτείς το γεγονός ότι αυτός με τον οποίον είχες σχέση δεν ήταν ο άνθρωπος που θα μπορούσε να την κάνει να λειτουργήσει. Και δεν υπάρχει τίποτε το κακό σε αυτό. Και είναι οκ να τον αφήσεις να φύγει. Προσπάθησε να γειώσεις τον εαυτό σου και να εστιάσεις στο τί θα ήθελες για εκείνον:

"Θα ήθελα να είναι καλά. Θα ήθελα να βρει ηρεμία. Θα ήθελα να μάθει να αγαπάει τον εαυτό του. Θα ήθελα να κατακτήσει τα όνειρά του. Θα ήθελα να τα καταφέρει  γιατί το αξίζει και είμαι σε θέση να αναγνωρίσω ότι αυτό δε μπορεί να συμβεί όσο είναι μαζί μου. Γιατί αν ήταν να τα καταφέρει όλα αυτά, με εμένα πλάι του, θα είχε γίνει ήδη".

Η ανιδιοτελής αγάπη ή η αγάπη άνευ όρων, σημαίνει ότι είσαι διατεθειμένος να αφήσεις κάποιον να φύγει αν συνειδητοποιήσεις ότι το να είστε μαζί, είναι εμπόδιο στην εξέλιξή του, αλλά και στη δική σου. Σημαίνει ότι θα τον αγαπάς ανεξάρτητα από τη συνθήκη κι ότι δέχεσαι πως αν θέλεις να σεβαστείς τον εαυτό σου και αν θέλει να σεβαστεί τον εαυτό του, θα πάρετε αποστάσεις ο ένας από τον άλλον. Και ίσως να σημαίνει ότι δεν πρέπει πλέον να είστε ο ένας στη ζωή του άλλου. 

Αλλά είναι πολλοί εκείνοι που μιλούν για "ανιδιοτελή αγάπη" ή αγάπη "άνευ όρων" και μένουν γαντζωμένοι πάνω στον άλλον, κρατώντας τον μακριά από την εξέλιξή του και τις πραγματικές του δυνατότητες. Τους ακούς να λένε "Θα έκανα τα πάντα γι'αυτή τη σχέση. Θα θυσίαζα τα πάντα γι'αυτή τη σχέση", υπονοώντας ότι περιμένουν το ίδιο κι από εσένα και δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ μιας σχέσης και συναισθημάτων υπό όρους και προϋποθέσεις. 

Η ανιδιοτελής αγάπη δε σημαίνει να θυσιάζεις τον εαυτό σου, την πρόοδό σου και την αλήθεια σου για να παραμείνεις με το άτομο αυτό κι αν πιστεύεις ή αισθάνεσαι ότι πρέπει να το κάνεις, τότε υπάρχει κάτι βαθιά προβληματικό με τη σχέση.

Και η ανιδιοτελής αγάπη προϋποθέτει να τα κατανοούν όλα αυτά και οι δύο, να τα δέχονται και να αφήνουν ο ένας τον άλλον να φύγει όταν συνειδητοποιήσουν  ότι έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο.