«Είμαι ψυχωτικός γιατί πίνω ή πίνω γιατί είμαι ψυχωτικός;»

Με αφορμή ένα περιστατικό που ταράζει κατά διαστήματα την ηρεμία της περιοχής όπου ζω, θα ήθελα να μοιραστώ κάποια από τα στατιστικά που δημοσιεύτηκαν σε έρευνα που έγινε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αφορά στην ψυχική υγεία των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια.

Βάση λοιπόν της έρευνας αυτής περίπου 12 άτομα στα 14, με οικονομικές δυσκολίες, έχουν τάση να εκδηλώσουν κατάθλιψη.

1 στους 6 Έλληνες, ηλικίας 18-70 αναπτύσσει κλινικά σημαντική ψυχοπαθολογία και 1 στους 12 σοβαρή ψυχοπαθολογία.

75% του πληθυσμού με τουλάχιστον μία κοινή ψυχική διαταραχή, δε λαμβάνει κανενός είδους θεραπεία για την κατάστασή του.

Το 60,2% των εισαγωγών στα ψυχιατρεία  της Αθήνας είναι ακούσιες. Ενώ πάνω από το 84% αυτών δεν αναφέρονται στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Για κάθε 1% αύξησης της ανεργίας αυξάνονται κατά 0,79% οι αυτοκτονίες.

Κατά το 2011 καταγράφηκαν 140 αυτοκτονίες, όπου το 83,3% ήταν άντρες, ηλικίας κυρίως 50-59. Μόνο 20 από τα περιστατικά έπασχαν από κάποια διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή, ενώ η οικογενειακή κατάσταση των περισσοτέρων εξ’ αυτών αναφέρεται ως έγγαμοι με παιδιά.

Στην Ελλάδα η ψυχική υγεία είναι ένας τομέας στιγματισμένος και υποτιμημένος και δε θα εξετάσουμε εδώ τους λόγους για την κατάσταση αυτή. Το βέβαιο είναι ότι στην εποχή της πληροφόρησης η άγνοια είναι επιλογή που επηρεάζει εμάς και τους γύρω μας.

Και βέβαια, δεν υπάρχουν μαγικά χάπια για να ανατρέψουν τα δεδομένα. Χρειάζεται να νοιαστούμε για τον εαυτό μας και τις πραγματικές του ανάγκες και να κατανοήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε για να μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε τις σκιές της ζωής μας.

Πηγή στατιστικών δεδομένων : http://ec.europa.eu/health/mental_health/docs/ev_20120917_co01_en.pdf

Η γλώσσα της αγάπης

Η ερμηνεία που δίνουμε στα πράγματα είναι θέμα προσωπικό. Μπορεί να εκφράζετε την αγάπη σας για κάποιον, αλλά να μην την καταλαβαίνει ποτέ γιατί δεν την εκφράζετε στη «γλώσσα του».

Ωστόσο, δεν είναι οι γλωσσικές διαφορές που έχουν σημασία, αλλά  ο τρόπος με τον οποίο το συναισθηματικό μας σώμα επεξεργάζεται, εκφράζει και αντιλαμβάνεται την αγάπη.

Όλοι έχουμε τη δική μας προσωπική γλώσσα αγάπης. Για κάποιον σημασία έχει ένα μικρό δώρο, για άλλον μια ευγενική κουβέντα κάνει τη διαφορά. Άλλοι δε θέλουν τίποτε παραπάνω από μια αγκαλιά ή άλλοι να περάσουν ποιοτικό χρόνο και να νιώσουν οικεία. Ή τέλος, κάποιοι καταλαβαίνουν την αγάπη μέσα από την αφοσίωση ή τις μικρές πράξεις «εξυπηρέτησης»  όπως το να αδειάσει κάποιος το πλυντήριο πιάτων αντί για τους ίδιους, για παράδειγμα.

Το πρώτο βήμα για να αγαπήσουμε κάποιον, είναι να τον μάθουμε. Αν χαρίσουμε σε κάποιον ένα δώρο, αλλά αυτό που πραγματικά θέλει είναι μια αγκαλιά, η πράξη μας δε θα έχει μεγάλη επίδραση πάνω του. Αν πάλι χρειάζεσαι να περάσεις ποιοτικό χρόνο με κάποιον, ο οποίος έχει ανάγκη από επιβεβαίωση και καλές κουβέντες, απλά χάνεται ο στόχος.

Αν αισθάνεσαι ότι οι άνθρωποι στη ζωή σου δε σε αγαπούν, είναι πιθανό να διαβάζεις τις ενέργειές τους με λάθος τρόπο. Πάρε το χρόνο να μάθεις ποια είναι η δική σου γλώσσα αγάπης. Στη συνέχεια, μάθε πώς εκφράζουν την αγάπη τους η οικογένεια και οι φίλοι σου.

Έτσι, όταν συμβεί να γνωρίσεις κάποιον που «σε καταλαβαίνει», μπορεί απλά να σημαίνει ότι μιλάτε την ίδια γλώσσα αγάπης.

Γνωρίζοντας αντίστοιχα τη γλώσσα της αγάπης των ανθρώπων για τους οποίους νοιάζεσαι περισσότερο, σημαίνει ότι θα συναντιέστε σε συναισθηματικό επίπεδο πιο συχνά.

Ποια είναι η δική σου γλώσσα αγάπης; 

Η δική μου ο ποιοτικός χρόνος.

Η επούλωση μιας ραγισμένης καρδιάς

Ο πόνος στη ζωή είναι αναπόφευκτος. Το πέρασμα μας λοιπόν από τον πλανήτη είναι πιθανό να χαρακτηριστεί από πληγές συναισθηματικής φύσεως, και μάλιστα περισσότερο από μία φορά.

Για ορισμένους, ο πόνος μιας ερωτικής απογοήτευσης είναι από τα χειρότερα συναισθήματα που θα μπορούσαν να βιώσουν. Κι αν ακολουθήσουν τους τρόπους που η κοινωνία διδάσκει για να αντιμετωπίσουν τον πόνο αυτό, θα καταλήξουν να τρώνε, να καπνίζουν, να πίνουν ή να ασχολούνται με πράγματα που τους κάνουν να ξεχνιούνται . Μόνο που αυτός ο δρόμος οδηγεί στην κενότητα, όχι στη συναισθηματική επούλωση.

Αντί λοιπόν να αφήσετε τον εαυτό σας να βουλιάξει, καλό θα είναι να θυμάστε:

Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας.

Η καρδιά, το μυαλό και η συνολική φυσιολογία μας επηρεάζεται πολύ  από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε και νιώθουμε για τον εαυτό μας. Ακόμα κι αν η κατάσταση που βιώνετε σας κάνει να νιώθετε ανάξιος, αντιπαθής, εξαπατημένος ή/και σας ρίχνει σε κατάσταση κατάθλιψης, είναι πολύ σημαντικό να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας και να τον φροντίσετε σα να ήταν το παιδί σας –όπως κι αν ακούγεται αυτό.

Όταν η καρδιά μας πληγώνεται, συχνά απογυμνώνεται από την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, τη ζωντάνια και τη χαρά μας και τότε είναι  που χρειαζόμαστε να αγαπήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας και να τον φροντίσουμε όπως θα κάναμε σε ένα λυπημένο παιδί που χρειάζεται αγκαλιά.

Κάντε ένα ζεστό μπάνιο, χαλαρώστε στον ήλιο, δημιουργήστε το χώρο και το χρόνο για να κάνετε πράγματα που απολαμβάνετε πραγματικά.  Είναι μια μεγάλη ευκαιρία, για πολλούς, για να  καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση και την αγάπη για τον εαυτό τους, που πιθανόν να μην είχαν ποτέ ως τώρα, αλλά θα έπρεπε να υπήρχε από πάντα.

Να κάνετε απολογισμό των όσων ήδη έχετε και ομορφαίνουν τη ζωή σας

Όσο έντονος κι αν είναι ο πόνος από μια ερωτική απογοήτευση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες κι όλα αυτά θα πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής μας κι όχι να τα αφήνουμε να ξεθωριάζουν πίσω από τη συναισθηματική μας κατάσταση.

Η απώλεια είναι μέρος της ζωής κι όσο ιδιαίτερο κι αν είναι αυτό που χάσατε, υπάρχουν σχεδόν πάντα πολλά άλλα πράγματα ιδιαίτερης σημασίας που είναι εκεί για να σας στηρίξουν και να σας βοηθήσουν να προχωρήσετε.

Να αφήστε το χρόνο να περάσει

Η ζωή δεν είναι μια μεγάλη κηλίδα από τυχαία γεγονότα. Αν σκεφτείτε λίγο τη ζωή σας, θα διαπιστώσετε  ότι υπάρχουν μοτίβα «εποχών»  όπου άνθρωποι ήρθαν και έφυγαν, έπαιξαν κάποιο ρόλο, σας βοήθησαν να πάρετε σημαντικά μαθήματα ίσως, και σας άλλαξαν. 

Όπως λοιπόν κατά τη διάρκεια του χρόνου, δεν υπάρχει μόνο το καλοκαίρι, έτσι θα πρέπει να δεχτούμε ότι  κάποτε θα κάνει κρύο, θα είναι δύσκολα ή ακόμα και μοναχικά, αλλά οφείλουμε να προχωρήσουμε και να αναπτυχθούμε μέσα από αυτές τις εποχές, οι οποίες θα αλλάξουν κι αυτές και θα περάσουν με τη σειρά τους.

Αφήστε λοιπόν το χρόνο να συμβεί και προσπαθήστε να είστε όσο μπορείτε και αντέχετε, δυνατοί στο πέρασμά του. Όπως τα δέντρα.

Να εκφραστείτε και να εκφράσετε τον πόνο σας

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να εκφράσει αυτά που αισθάνεται.  Αν χρειάζεται να πείτε σε κάποιον πόσο σας πλήγωσε, κάντε το. Αν θα προτιμούσατε να γράψετε ένα τραγούδι γι’ αυτό, γράψτε το, αλλά μην μπλοκάρετε την έκφρασή σας. Αυτό που βιώνετε είναι αληθινό και πρέπει να βγει από μέσα σας, για το καλό της ψυχολογικής και πνευματικής σας υγείας.

Απενοχοποιήστε τα συναισθήματα του πόνου και της θλίψης που βιώνετε γιατί χρειάζεται αγάπη και αυτοσεβασμό  η διαδικασία της ειλικρινούς έκφρασης της συναισθηματικής μας κατάστασης.

Να κόψετε τους δεσμούς και να πάρετε πίσω τη δύναμή σας

Είναι πολύ σημαντικό να κόψετε τους ψυχικούς δεσμούς που χτίσατε από κοινού με το άλλο άτομο, γιατί παρά το φυσικό χωρισμό, είναι πιθανό να εξακολουθείτε να συνδέεστε συναισθηματικά και να επηρεάζεστε από αυτό.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το διαλογισμό, με μια σθεναρή στάση ζωής ή με τη βοήθεια κάποιου επαγγελματία. Κι ενώ μπορεί να μοιάζει οδυνηρό το να «αφήσετε» το δεσμό αυτό, θυμηθείτε ότι είναι αυτός ακριβώς ο δεσμός που σας προκαλεί τον πόνο.

Όταν η καρδιά πονάει, νιώθουμε ανίσχυροι. Αυτό συμβαίνει γιατί θέσαμε τη «δύναμή μας» στα χέρια κάποιου άλλου, έξω από εμάς. Επιτρέψαμε δηλαδή η συναισθηματική μας κατάσταση να εξαρτάται  από τα ειλικρινά ή μη αισθήματα κάποιου άλλου.

Κάντε τη δουλειά που πρέπει με τον εαυτό σας και ξανακερδίστε τη δύναμή σας, ώστε ο τρόπος που νιώθετε να είναι ευθυγραμμισμένος με τις πραγματικές σας αξίες, κάτι που δεν έχει να κάνει με το τι σκέφτεται, νιώθει ή δε νιώθει ο άλλος για εσάς.  

Όσο κι αν η κατάσταση μπορεί να μας γεμίζει με αισθήματα θλίψης ή/και ταπείνωσης και νιώθουμε την ανάγκη να απομονωθούμε, στο χρόνο που θα δώσουμε στον εαυτό μας να επουλώσει τα τραύματά του, ας θυμηθούμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που τους άγγιξε ο πόνος.  Βγαίνοντας δυνατότεροι, σοφότεροι και πιο ευγνώμονες, από την εμπειρία μας, επηρεάζουμε θετικά κι άλλους ανθρώπους, κι άλλες ζωές.

Όταν έρθει η ώρα και μπορείτε, συγχωρήστε αυτόν που σας πλήγωσε κι αγκαλιάστε όλες τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που σας περιμένουν.

το αυθεντικό κείμενο της Erin Janus στα αγγλικά : http://erinjanus.com/5-ways-to-heal-and-deal-with-a-broken-heart/

Πληροφορίες και ενέργεια 

Την επόμενη φορά που θα επιλέξετε να παρακολουθήστε ένα βίαιο συμβάν στην τηλεόραση, ή σκηνές από εμπόλεμες ζώνες, ή κάποια ταινία δράσης, ζητήστε από το σύντροφο ή το φίλο σας να αξιολογήσει το μυικό σας τόνο. Αν αυτό που παρακολουθείτε σας προκαλεί τρόμο ή δυσάρεστα συναισθήματα, τότε η μυική σας δύναμη θα μειωθεί. 

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο εύκολα μπορεί να "εξασθενίσει" η ενέργειά μας. Οι αρνητικές μορφές σκέψης δημιουργούν φυσική συμφόρηση και παραγωγή τοξινών, οι οποίες με τη σειρά τους αναστέλλουν τη ροή της ζωτικής ενέργειας στο σώμα. 

Στην πραγματικότητα ένα μέρος του σώματος βιώνει μια υπερβολική συσσώρευση ενέργειας, που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφική και να σας κάνει να νιώσετε άρρωστος, ενώ το υπόλοιπο σώμα πάσχει από έλλειψη ενέργειας, που μπορεί να γίνει αισθητή ως αδυναμία ή κόπωση. 

Ένα μεγάλο μέρος από τις πληροφορίες που διοχετεύονται από τα μέσα ενημέρωσης τροφοδοτούν τον εγκέφαλο με γεγονότα που επηρεάζουν το "συναισθηματικό μας κέντρο" , και οι σκέψεις μας είναι αυτές που θα μετατρέψουν τελικά τις πληροφορίες σε ορμόνες ικανοποίησης/ ευχαρίστησης ή σε ορμόνες άγχους. 

Η ανάγκη και η περιέργειά μας να "γνωρίζουμε τι συμβαίνει στον κόσμο", έχει ένα τίμημα. Η παρακολούθηση καταστρεπτικών ενεργειών, μας καθιστά ευάλωτους σε επιβλαβείς επιδράσεις έσωθεν και έξωθεν, που επιβραδύνουν τις ψυχικές, σωματικές και πνευματικές μας δονήσεις. 

Αντίθετα, η επικέντρωση στη δημιουργικότητα, στην εξέλιξη και στις θετικές πληροφορίες βοηθά στην επίτευξη μιας εσωτερικής ισορροπίας που θα ευνοήσει εσάς, την οικογένεια και το περιβάλλον σας. 

Από το βιβλίο "Ιt's time to come alive", του Andreas Moritz.

Η υπερ-απασχόληση

Μια από τις ισχυρότερες ψυχικές τάσεις της σύγχρονης ζωής είναι η υπερ-απασχόληση. Αυτή η κατάσταση αυξημένης εγρήγορσης είναι ένδειξη πως το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε τέτοια ένταση που η ιδέα της χαλάρωσης καi του συντονισμού μοιάζει, σχεδόν πάντα, αδύνατη. 

Κάτω όμως από την επιφάνεια αυτής της υπερ-απασχόλησης συχνά υπάρχει ένα χάος. Συναισθήματα που δε θα 'θελες να βιώσεις όπως λύπη, θυμός, αγωνία, κατάθλιψη, αυτολύπηση, φόβος. Ακόμα και θέματα υγείας όπως τραυματισμούς, πόνους, αρρώστια. Όσο γρήγορα κι αν γυρίζει ο κόσμος σου ή όσο απασχολημένος κι αν είσαι στην πραγματικότητα, είναι η ζωή σου κι έχεις επιλογή. 

Οι επιθυμίες σου ρίχνουν λάδι στη μηχανή της συναισθηματικής σου πανοπλίας. Χρειάζεται δύναμη για να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα και να δεις από τι στ' αλήθεια τρέχεις να ξεφύγεις.

καλοκαιρινός διαλογισμός

https://www.youtube.com/watch?v=u8nU0pZe1Vk