Η αποτελεσματικότητα της μουσικοθεραπείας στη σχέση γονέα-παιδιού: έρευνα

Πηγή : http://jmt.oxfordjournals.org/content/51/4/310.abstract

Αποτελέσματα δυαδικής μουσικοθεραπευτικής παρέμβασης στην αλληλεπίδραση γονέα-παιδιού, στο γονικό στρες, και στη σχέση γονέα-παιδιού σε οικογένειες με συναισθηματικά παραμελημένα παιδιά: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή

Περίληψη της έρευνας

Ιστορικό : Η εργασία με οικογένειες και οικογένειες σε κίνδυνο στον τομέα της μουσικοθεραπείας, έχει αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία. Για να μειωθεί ο κίνδυνος για μη υγιή ανάπτυξη των παιδιών, οι οικογένειες με συναισθηματικά παραμελημένα παιδιά χρειάζονται βοήθεια για να βελτιωθεί η συναισθηματική επικοινωνία τους και να αναπτύξουν υγιείς αλληλεπιδράσεις γονέα-παιδιού. Ενώ ορισμένοι ερευνητές έχουν εξετάσει την επίδραση της μουσικοθεραπείας είτε στο γονιό είτε στο παιδί, καμία μελέτη δεν έχει διερευνήσει την επίδραση της μουσικοθεραπείας σε πλαίσιο παρατηρούμενης αλληλεπίδρασης μεταξύ γονέα-παιδιού.  

Στόχος: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί το αποτέλεσμα μιας δυαδικής μουσικοθεραπευτικής παρέμβασης στην παρατηρούμενη αλληλεπίδραση γονέα-παιδιού (μεταξύ τους συντονισμός, μη λεκτική επικοινωνία, συναισθηματική απάντηση του γονέα), το αυτό-αναφερόμενο γονικό άγχος και η αυτό-αναφερόμενη σχέση γονέα-παιδιού σε οικογένειες που βρίσκονται σε κίνδυνο και σε οικογένειες με συναισθηματικά παραμελημένα παιδιά, ηλικίας 5-12 ετών.

Μέθοδος: Αυτή ήταν μια μελέτη με τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, η οποία διεξήχθη σε ένα κέντρο οικογενειακής φροντίδας στη Δανία. Δεκαοκτώ δυάδες γονέων-παιδιών επιλέχθηκαν τυχαία να λάβουν 10 εβδομαδιαίες συνεδρίες μουσικοθεραπείας με διαπιστευμένους μουσικοθεραπευτές (n = 9) ή συνήθους θεραπείας (n = 9). Κατά την έναρξη και 4 μήνες μετά την έναρξη, ολοκληρώθηκαν μετρήσεις παρατηρητικότητας για την αλληλεπίδραση γονέα-παιδιού, για αυτό-αναφερόμενο γονικό στρες και σχέσης γονέα-παιδιού.

Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι δυάδες που έλαβαν μουσικοθεραπευτική παρέμβαση, βελτίωσαν σημαντικά τη μη λεκτική επικοινωνία τους και τον μεταξύ τους συντονισμό. Ομοίως, οι γονείς που συμμετείχαν σε δυαδική μουσικοθεραπεία, ανέφεραν οι ίδιοι ότι είχαν σημαντικά λιγότερο άγχος λόγω της διάθεσης του παιδιού και ότι είχε βελτιωθεί σημαντικά η σχέση γονέα-παιδιού όσον αφορά στην ομιλία και στην κατανόηση των παιδιών τους, σε σύγκριση με τους γονείς που δε λάμβαναν μουσικοθεραπεία. Και οι δύο ομάδες βελτιώθηκαν σημαντικά όσον αφορά την αύξηση της θετικής και τη μείωση της αρνητικής αντιδρασης των γονέων, το γονικό άγχος και το άγχος γενικά. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στην αυτοαντίληψη  της αυτονομίας, της σύνδεσης και της γονικής επάρκειας.

Συμπεράσματα: Η δυαδική μουσικοθεραπευτική παρέμβαση που εξετάζεται σ’ αυτήν την έρευνα, βελτίωσε τη συναισθηματική επικοινωνία μεταξύ γονέα και παιδιού και την αλληλεπίδραση, μετά από 6 ως 10 συνεδρίες, και μπορεί να θεωρηθεί ως μια βιώσιμη εναλλακτική ή συμπληρωματική θεραπεία για οικογένειες που βρίσκονται σε κίνδυνο και οικογένειες με συναισθηματικά παραμελημένα παιδιά.